به نقل از «ایسنا»

فضاپیمای «سایکی» ناسا پرتاب شد

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۸۲۹۴۸

فضاپیمای «سایکی» ناسا که قرار است یک سیارک فلزی هم‌نام خود را بررسی کند، پرتاب شد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای «سایکی»(Psyche) ناسا روز ۱۳ اکتبر از سکوی پرتاب۳۹A در «مرکز فضایی کندی»(KSC) پرتاب شد. سایکی برفراز یک موشک «فالکون هوی»(Falcon Heavy) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) بلند شد و فهرستی از اولین‌ها را برای ناسا و پرتاب‌گر خود به نمایش گذاشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدون احتساب «تسلا رودستر»(Tesla Roadster) «ایلان ماسک»(Elon Musk) که در فوریه ۲۰۱۸ با اولین پرواز آزمایشی فالکون هوی پرتاب شد، سایکی اولین ماموریت رسمی بین سیاره‌ای این موشک است. همچنین، این اولین ماموریت ناسا است که بر فراز موشک فالکون هوی پرتاب می‌شود.

پرتاب در ساعت ۱۰:۱۹ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی انجام شد. موشک همه ۲۷ موتور «مرلین» مرحله اول خود را که تا پنج میلیون پوند نیروی رانش هنگام بلند شدن تولید می‌کنند، مشتعل کرد و سایکی را به آسمان برد تا سفر ۳.۵ میلیارد کیلومتری خود را به سوی هم‌نام آسمانی خود آغاز کند. مقصد این ماموریت، سیارک فلزی عجیب «سایکی ۱۶»(۱۶ Psyche) در کمربند اصلی سیارک‌ها بین مریخ و مشتری است.

تقویت‌کننده‌های جانبی فالکون هوی درست کمتر از ۲.۵ دقیقه پس از پرتاب، موتورهای خود را قطع کردند، از صحنه مرکزی جدا شدند و برای فرود هم‌زمان به سواحل فلوریدا بازگشتند.

تقویت‌کننده هسته فالکون هوی تقریبا چهار دقیقه پس از بلند شدن، موتورهای مرحله اول خود را خاموش کرد و از مرحله دوم موشک که وظیفه حمل سایکی را تا پایان مسیر بر عهده داشت، جدا شد.

به جای تلاش برای فرود آوردن تقویت‌کننده هسته روی یکی از سکوهای فرود شناور بدون سرنشین اسپیس‌ایکس در اقیانوس اطلس، حداکثر سوخت برای اطمینان یافتن از رسیدن به مسیر اختصاص داده شد و هسته که قبلا هرگز پرواز نکرده بود، در اعماق دریا فرود آمد.

هشت دقیقه پس از بلند شدن از زمین، تقویت‌کننده‌های جانبی فالکون هوی شروع به پایین آمدن کردند. حدود ۱۵ ثانیه بعد، تقویت‌کننده‌ها در مناطق فرود ۱ و ۲ اسپیس‌ایکس، چندین مایل پایین‌تر از سکوی پرتاب ۳۹A فرود آمدند.

سایکی چهارمین پرتاب را برای هر یک از تقویت‌کننده‌های جانبی نشان داد که به منظور پرواز کردن در ماموریت‌های آتی فالکون هوی بازسازی خواهند شد. یکی از این پروازها در میان فهرستی از چندین قرارداد برای ماموریت‌های آتی ناسا قرار دارد. «تیم دان»(Tim Dunn) مدیر ارشد پرتاب در برنامه خدمات پرتاب ناسا طی یک کنفرانس مطبوعاتی پیش از پرتاب گفت که تقویت‌کننده‌های جانبی پرواز ماموریت سایکی، اواخر پاییز امسال در پرتاب وزارت دفاع آمریکا مجددا استفاده خواهند شد و سپس دوباره در سال ۲۰۲۴ برای پرتاب ماموریت «اروپا کلیپر»(Europa Clipper) ناسا با موشک فالکون هوی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

«جولیانا شیمن»(Julianna Scheiman) مدیر مأموریت‌های ماهواره‌ای غیرنظامی اسپیس‌ایکس، در جریان این نشست گفت: این آغاز مجموعه‌ای از مأموریت‌های علمی شگفت‌انگیز است که ما برای فالکون هوی داریم.

سایکی حدود ۶۲.۵ دقیقه پس از پرتاب، طبق برنامه از مرحله بالایی فالکون هوی جدا شد. این فضاپیما حدود یک ساعت را صرف باز کردن و استقرار آرایه‌های خورشیدی بزرگ خود خواهد کرد که ۷۵ متر مربع را پوشش می‌دهند و روی هم به طول یک زمین تنیس می‌رسند.

همچنین، سایکی اولین فضاپیمای بین سیاره‌ای ناسا به شمار می‌رود که به پیشرانه‌های اثر هال مجهز شده است. سیستم نیروی محرکه الکتریکی برای مهار کردن انرژی خورشیدی کاملا به توانایی آرایه‌های کاوشگر وابسته است.

سایکی در ابتدا قرار بود روز ۱۲ اکتبر پرتاب شود اما هوای بد همه چیز را یک روز به تعویق انداخت. این ماموریت قبلا دچار لغزش بسیار مهم‌تری در برنامه خود شده است زیرا در ابتدا قرار بود در اکتبر ۲۰۲۲ پرتاب شود اما ناسا به دلیل مشکلات نرم‌افزار پرواز فضاپیما، این طرح را رد کرد. با انتقال یافتن تاریخ به سال ۲۰۲۳، یک پنجره پرتاب دیگر برای سایکی در نظر گرفته شد که قرار بود در پنجم اکتبر باز شود اما در اواخر سپتامبر اعلام شد که پرتاب یک هفته دیگر به تعویق خواهد افتاد.

در خلال آزمایش‌های صورت‌گرفته در «آزمایشگاه پیش‌رانش جت»(JPL) ناسا طی ماه گذشته، اپراتورهای ماموریت متوجه اختلافی در سیستم‌های کنترل حرارتی پیشرانه‌های گاز سرد سایکی شدند که تاخیر ۱۲ اکتبر را به همراه داشت.

«هنری استون»(Henry Stone) مدیر پروژه سایکی، در جلسه توجیهی روز چهارشنبه توضیح داد: ما طی چند هفته گذشته، برنامه‌ای را برای انجام دادن آزمایش‌های بیشتر روی قطعات یدکی آغاز کردیم و تشخیص دادیم که لازم است برخی از تنظیمات را در پارامترهای پرواز تغییر دهیم.

گروه مأموریت با اطمینان از این تنظیمات جدید پارامتر پرواز، بر پرواز فضاپیما به سوی هدف نظارت خواهند کرد.

در ویدئوی زیر می‌توانید پرتاب فضاپیمای سایکی را ببینید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ماموریت سایکی فالکون هوی ناسا معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ناسا ايستگاه فضايي بين المللي وزارت علوم شرکت های دانش بنیان بنياد ملي نخبگان پايگاه استنادي علوم جهان اسلام ISC دانشگاه های علوم پزشکی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ناسا ايستگاه فضايي بين المللي وزارت علوم فالکون هوی اسپیس ایکس پرتاب شد بلند شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۸۲۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا پس از نیم‌قرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمین‌های جدیدی از میزان جریان آب از رودخانه‌های زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آورده‌اند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.

برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانه‌های زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازه‌گیری‌های جریان سنج را با مدل‌های کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.

دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانه‌ها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمان‌های اولیه تمدن‌ها برای انسان حیاتی بوده‌اند.

نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان می‌دهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه می‌کند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.

برای بخش‌هایی از حوضه رودخانه‌های کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریان‌های آبی تخمین زده شده‌است که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819